Renowacja energetyczna zabytkowego spichlerza
Miasto Wolfenbuttel już przed wielu laty wyciągnęło wnioski z negatywnych doświadczeń innych miast, które dokonały tzw. oczyszczenia powierzchni wyburzając historyczną substancję budowlaną. Aby uniknąć tego błędu objęto ochroną konserwatorską historyczną zabudowę miasta, nadając mu nazwę Historyczne śródmieście Wolfenbuttel. Główne przesłanie programu ratowania budynków można by zawrzeć w haśle: Zabytek może przetrwać tylko wówczas, gdy gruntowna renowacja zapewni także jego ekonomiczną eksploatację.
W tym kontekście nastąpiła przebudowa i energetyczna renowacja budynku Bankhaus Seeliger w Wolfenbuttel. Budynek banku zbudowano w latach 1586 do 1588 i należy do niewielu budynków w Wolfenbuttel, wykonanych z kamienia łamanego. W latach 1646-1825 mieściła się tu Apteka Książęca Wolfenbuttel. Do dziś fasadę ozdabia piękny renesansowy portal z książęcym herbem. Bankhaus Seeliger ze względu na pilną potrzebę rozbudowy pozyskał sąsiadujący z nim budynek spichrza. Miało to stanowić warunek wyjściowy dla zakrojonej na szeroką skalę renowacji przyszłego budynku banku. Spichlerz z roku 1871 został pozbawiony wewnętrznych ścian. Dzięki nowym ślepym stropom uzyskano dodatkowe trzy piętra, każde o powierzchni użytkowej około 200 m². Stary spichlerz zbudowany jest z kamienia wapiennego, a grubość muru ma ok. 90 cm.
Zewnętrzne ściany nie są pokryte tynkiem i są narażone na bezpośrednie wpływy czynników atmosferycznych. Stosunkowo duża objętość porów budulca ścian umożliwia silne chłonięcie wody opadowej. W rezultacie często pojawiają się niskie temperatury na ścianach wewnętrznych, pozbawiając budynek komfortu. Celem renowacji było poprawienie klimatu w pomieszczeniach poprzez podniesienie temperatury ścian wewnętrznych i popra-węwspółczynnikaU. Bank i Biuro Projektowe zdecydowały się niedawno na zastosowanie przekonującego współczynnikami izolacyjności termicznej i ochroną przeciwwilgociową innowacyjnego systemu systemu iQ-Therm firmy Remmers. Zabieg ten nie zmienił wyglądu elewacji zabytkowego budynku co było wymogiem stawianym przez lokalnego Konserwatora.
